Trzy wieczory: klawesyn i jego Bach | 4-7.05.2025
Wśród wielu paradoksów świata dawnych instrumentów klawiszowych jeden wydaje się szczególnie jaskrawy: mianowicie zaskakująco niewiele wiemy o „klawesynie Bachowskim”. Wskutek różnych perturbacji i XX-wiecznych przekłamań kolejne koncepcje „klawesynu Bachowskiego” to właściwie twory mitologiczne, materiały do bestiariusza.
Katedra Muzyki Dawnej zaprasza na cykl recitali Trzy wieczory: klawesyn i jego Bach, podczas których trzech różnych klawesynistów opowie o jednej z tych koncepcji – klawesynie Mietke’owskim. Zaprezentują oni klawesyn ze znakomitego warsztatu Tony’ego Chinnery’ego (2016) i zarazem inaugurują go koncertowo. Cykl zwieńczy epilog w wykonaniu studentów Katedry.
niedziela 4 maja 2025, 18:00
Aula Florianka
ul. Sereno Fenn’a 15
Wieczór I
J.S. BACH (1685-1750) Sześć partit BWV 825–830 Clavierübung I
Aleksander Mocek klawesyn
poniedziałek 5 maja 2025, 19:00
Aula Florianka
ul. Sereno Fenn’a 15
Wieczór II
J.S. BACH Wariacje Goldbergowskie BWV 988
Krzysztof Garstka klawesyn
wtorek 6 maja 2025, 19:00
Aula Florianka
ul. Sereno Fenn’a 15
Wieczór III
J.S. BACH Sześć suit francuskich BWV 812–817
Maciej Skrzeczkowski klawesyn
środa 7 maja 2025, 19:00
Aula Florianka
ul. Sereno Fenn’a 15
Epilog: Studencki quodlibet klawesynowy
WYKONAWCY
ALEKSANDER MOCEK
AMKP
Zainteresowanie dawnymi instrumentami klawiszowymi Aleksander Mocek rozwinął podczas studiów pod kierunkiem prof. Magdaleny Myczki w Krakowie oraz prof. Roberta Hilla we Fryburgu Bryzgowijskim. Decyzję o poświęceniu się wykonawstwu muzyki dawnej poprzedził równoległymi studiami instrumentalnymi oraz teoretycznymi w trzech specjalnościach, otrzymując – poza klawesynowymi – dyplomy z fortepianu (w klasie prof. Andrzeja Pikula) oraz teorii muzyki. Odbył kursy mistrzowskie pod kierunkiem m.in. Mitzi Meyerson i Christophe’a Rousseta (Montisi, Włochy). Podczas Międzynarodowych Konkursów Bachowskich w Lipsku został laureatem trzech nagród: Bärenreiter-Preis (2014), European Union Baroque Orchestra „dla najbardziej obiecującego klawesynisty konkursu” (2014) oraz nagrody publiczności w finale (2018).
Jako solista występuje regularnie z recitalami na historycznych instrumentach klawiszowych, w tym kilkukrotnie podczas festiwalu Oude Muziek w Utrechcie („Fabulous Fringe”). Jako kameralista oraz realizując partię basso continuo występował w kraju i za granicą z zespołami muzyki dawnej takimi jak Capella Cracoviensis czy {oh!} Orkiestra Historyczna. W roli klawesynisty wziął udział w oryginalnych produkcjach Johannes-Passion-in-Berliner-Dom z orkiestrą Berliner Symphoniker oraz break-dance’owych widowiskach Red Bull Flying Bach w Azji. W 2019 roku w Filharmonii Krakowskiej dokonał z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Krakowie polskiego prawykonania koncertu klawesynowego Jeana Françaix na klawesynie Pleyela.
W ramach działalności naukowej oraz popularno-naukowej publikował artykuły m.in. w „Ruchu Muzycznym” oraz prezentował referaty podczas międzynarodowych konferencji na uniwersytetach w Cambridge, Kolonii i Bolonii. Zgodnie z zainteresowaniami oscylującymi na pograniczu praktyki i teorii, w macierzystej uczelni prowadzi – poza klasą klawesynu – zajęcia z kontrapunktu oraz harmonii. W czasie pandemii rozpoczął prowadzenie kanału Kontrapunkt Czasu Zarazy, publikując miniwykłady na platformie YouTube. Hobbystycznie gromadzi bibliotekę obcojęzycznych publikacji związanych z muzyką dawną, liczącą w tej chwili prawie półtora tysiąca pozycji.
Za swoją działalność nagradzany stypendiami ministerialnymi oraz grantem „Młodej Polski” (2015). Kilkoma recitalami podczas XXI Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy, obejmującymi m.in. „Kunst der Fuge”, rozpoczął w 2020 roku projekt wykonania wszystkich dzieł klawesynowych J.S. Bacha.
Wraz z Krzysztofem Garstką otrzymał nominację do Fryderyka 2025 w kategorii Muzyka Dawna – Album Roku za debiutancką płytę Les Metamorphoses du Clavecin.
***
KRZYSZTOF GARSTKA
UMFC
Klawesynista i pedagog, z zamiłowania oraz zawodu związany przede wszystkim ze światem dawnej opery oraz XVII- i XVIII-wiecznej muzyki wokalno-instrumentalnej. Z operą związany od czasów studenckich, swoje zamiłowanie do muzyki wokalnej rozwinął dzięki kontaktowi i współpracy z czołowymi polskimi wokalistami – Olgą Pasiecznik, Anną Radziejewską, Jadwigą Rappe oraz Arturem Stefanowiczem. Pierwsze kroki w prowadzeniu zespołów stawiał z założoną przez siebie orkiestrą instrumentów historycznych Gradus ad Parnassum, z którą zrealizował swoje pierwsze produkcje operowe (La Serva Padrona Giovanniego Battisty Pergolesiego, Il Coronazione di Poppea Claudio Monteverdiego, Aci, Galatea e Polifemo Georga Friedricha Händla). Jako członek-założyciel stowarzyszenia Dramma per Musica rokrocznie bierze czynny udział w kolejnych edycjach Festiwalu Oper Barokowych w Warszawie.
W 2018 roku objął stanowisko kierownika muzycznego zespołu instrumentów dawnych Capella Regia Polona przy Polskiej Operze Królewskiej w Warszawie. Z zespołem tym poprowadził m.in. szereg spektakli operowych (Rodelinda Georga Friedricha Händla, L’Orfeo i L’Incoronazione di Poppea Claudio Monteverdiego, Scene Buffe Alessandro Scarlattiego, Dido and Aeneas Henry’ego Purcella, Acis and Galatea Georga Friedricha Händla, Venus and Adonis Johna Blowa) oraz koncertów oratoryjno-kantatowych i instrumentalnych.
W 2018 roku otrzymał stopień doktora w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina, gdzie obecnie wykłada na stanowisku adiunkta w Katedrze Organów i Klawesynu. W warszawskiej uczelni ukończył również studia klawesynowe w klasie Aliny Ratkowskiej oraz Leszka Kędrackiego. Jest także absolwentem studiów podyplomowych w klasie Andrei Marcona w Schola Cantorum Basiliensis (Szwajcaria) oraz stypendystą programu Erasmus-Socrates, w ramach którego odbył półroczne studia pod kierunkiem Evy Marii Polerus oraz Michaela Hella w Universität für Musik und Darstellende Kunst w Grazu (Austria). Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Jespera Christensena, Marieke Spaans i Nicholasa Parle’a.
Kilkukrotnie nagradzany podczas konkursów klawesynowych, m.in. pierwszą nagrodą w I Ogólnopolskim Akademickim Konkursie Klawesynowym w Poznaniu (2009), wyróżnieniem podczas konkursu Praskiej Wiosny (Prazskie Jaro, 2017) oraz trzecią nagrodą w XVII Konkursie Klawesynowym Paola Bernardi w Bolonii (2017). Wraz z Aleksandrem Mockiem – za debiutancką płytę Les Metamorphoses du Clavecin – otrzymał nominację do Fryderyka 2025 w kategorii Muzyka Dawna – Album Roku.
***
MACIEJ SKRZECZKOWSKI
Urodzony w 2001 r. Specjalizuje się w wykonawstwie historycznym na klawesynie i fortepianie. Zdobył liczne nagrody w konkursach pianistycznych i klawesynowych w Polsce i za granicą, w tym III nagroda na Concorso Internazionale di Clavicembalo w Mediolanie w 2019 roku oraz I nagrodę i nagrodę specjalną Outhere na konkursie klawesynowym Musica Antiqua w Brugii w 2023 roku, gdzie był jednym z najmłodszych zwycięzców w długiej historii konkursu.
Skrzeczkowski występował w licznych miejscach w Polsce (m.in. w Muzeum Chopina w Warszawie, Studiu Koncertowym Polskiego Radia w Warszawie, Auditorium Maximum w Warszawie, w miejscu urodzenia Chopina w Żelazowej Woli, w Pałacu Potockich w Krakowie podczas festiwalu Misteria Paschalia, Filharmonii Opolskiej, Willi Atma w Zakopanem), we Włoszech (Urbino Musica Antica Festival), we Francji (trasy koncertowe w Ardèche i Prowansji), Belgii (Vleeshuis Museum w Antwerpii, Concertgebouw Brugge), w Japonii (Iwaki Alios Recital Hall, Izumi Hall w Osace, Philia Hall w Yokohamie, Hamarikyu Asahi Hall w Tokio, Tokorozawa Muse Cube Hall, Atorion Akita, Kurata Hall w Hiroszimie) oraz w Korei Południowej (Seoul Arts Center, Geoam Art Hall).
W 2019 roku wziął udział w premierowym nagraniu Concertino per clavicembalo e dieci strumenti Romana Palestra z Sinfonią Iuventus i Łukaszem Borowiczem. Album ten został później nominowany do prestiżowej nagrody fonograficznej Fryderyk.
Skrzeczkowski jest również propagatorem muzyki Franciszka Lessla — w 2022 roku dokonał pierwszej w historii prezentacji koncertowej wszystkich sonat tego kompozytora w Królewskim Konserwatorium w Hadze; od tego czasu regularnie włącza utwory Lessla do swoich programów koncertowych.
W 2023 roku został nominowany do Koryfeusza Muzyki Polskiej w kategorii „Odkrycie roku”, w 2024 roku natomiast do „Paszportu Polityki” w kategorii „Muzyka poważna”.
W 2024 roku, w wyniku zdobycia I nagrody i nagrody Outhere podczas Konkursu MA w roku ubiegłym, Skrzeczkowski nagrał swój debiutancki album solowy The Real John Bull, który ukazuje barwność twórczości angielskiego kompozytora poprzez dwadzieścia zróżnicowanych arcydzieł, wykonanych w całości na wirginałach (angielskim i flamandzkim „matce z dzieckiem”). Album został wydany we wrześniu 2024 roku przez belgijską wytwórnię Ricercar specjalizującą się w nagraniach muzyki dawnej i cieszył się bardzo ciepłym przyjęciem w zachodniej prasie muzycznej.