Katedra Teorii i Interpretacji Dzieła Muzycznego


Środowisko teoretyków muzyki skupione w i wokół Krakowskiej Akademii Muzycznej ukształtowało się w latach 70-tych XX wieku wokół idei artystycznego i humanistycznego oblicza sztuki muzycznej.

Wypracowało nowy paradygmat dyscypliny, korespondujący z aktualnym stanem metodologii ogólnej, wprowadzając nowe koncepcje funkcjonowania teorii muzycznej w praktyce analityczno-interpretacyjnej oraz dydaktycznej.

W centrum problematyki badawczej stoi dzieło muzyczne rozumiane jako punkt odniesienia wszelkiej nauki o muzyce. Dzieło poddawane jest analizie i interpretacji przy zastosowaniu metod zarówno z kręgu strukturalizmu i semiotyki, jak i fenomenologii i hermeneutyki. Dzieło to traktowane jest jako przedmiot par excellence artystyczny i stawiane zwykle w organicznym kontekście kultury.

Realizacją tej idei jest koncepcja interpretacji integralnej prof. dr hab. dr h.c. Mieczysława Tomaszewskiego.

Dominuje zainteresowanie utworem wokalno-instrumentalnym – pieśnią, operą i dramatem muzycznym, kantatą i oratorium – stąd też relacja słowo-dźwięk i problem koegzystencji sztuk należy do kluczowych.

Głównym przedmiotem zainteresowań krakowskich teoretyków muzyki jest historia i teoria muzyki czasów nowszych, szczególnie XIX i XX wieku. Miejsce wyróżnione zajmuje problematyka muzyki polskiej czasów Romantyzmu (Chopin, Moniuszko, Karłowicz) i współczesności (Szymanowski, Lutosławski, Penderecki, Górecki i inni). Zaakcentowana została również tradycja i współczesność muzyki związanej z Krakowem, ze szczególnym uwzględnieniem Krakowskiej Szkoły Kompozytorskiej.

Znaczące miejsce z działaniach naukowych i artystycznych grupy teoretyków krakowskich zajmuje również problematyka związków międzykulturowych; szczególnie, choć nie tylko, w kręgu Europy Środkowej.

Ważną funkcję w działalności Grupy spełniają organizowane periodycznie konferencje, seminaria i sympozja naukowe, najczęściej o charakterze międzynarodowym i interdyscyplinarnym.

Uczestniczą w nich – co jest tu rysem szczególnym – nie tylko teoretycy muzyki, lecz także wybitni przedstawiciele innych dyscyplin nauki i sztuki, a także –  kompozytorzy utworów poddawanych teoretycznej interpretacji.

Powstałe w ten sposób wypowiedzi twórców, stają się –  jako autorefleksja kompozytorska – cennym materiałem badawczym. Spotkaniom naukowym towarzyszą z reguły koncerty muzyki żywej.

Wśród działań Grupy o charakterze naukowo-artystycznym szereg inicjatyw zdobyło znaczenie międzynarodowe
– Spotkania Muzyczne w Baranowie, festiwale i sympozja 1976-1981.
– Seminaria i sympozja polsko-litewskie, Kraków-Wilno od 1989.
– Festiwale Młodzi Muzycy Młodemu Miastu – w Stalowej Woli 1975-1979.
– Seminaria i sympozja poświęcone polskiej muzyce współczesnej, od 1975.
– Sympozja poświęcone teorii i historii pieśni, od 1984.
– Międzynarodowe sympozja poświęcone twórczości L. van Beethovena, od 1997.
– Współpraca z International Semiotics Institute i organizacja International Congress on Musical Signification, 2010

Działalność Grupy teoretyków muzyki Akademii bywa określana mianem “KRAKOWSKIEJ SZKOŁY TEORETYCZNEJ”.
Mieczysław Tomaszewski

 


Zespół Harmonii i Kontrapunktu

prof. dr hab. Anna Zawadzka-Gołosz – kierownik

dr Ewa Zuchowicz
Mgr Irena Antoń
Mgr Teresa Frączkiewicz-Kirkov
Mgr Grażyna Kowalczyk
Mgr Kazimierz Płoskoń


Zespół Kształcenia Słuchu
dr hab. Magdalena Długosz, prof. AMK – kierownik

dr Małgorzata Pawłowska
dr hab. Michał Pawełek
dr Marek Pluta
dr Ewa Wójtowicz

mgr Irena Antoń
mgr Magdalena Chrenkoff
mgr Teresa Frączkiewicz-Kirkov
mgr Grażyna Kowalczyk
mgr Andrzej Mądro
mgr Kazimierz Płoskoń
mgr Joanna Wnuk-Nazar
mgr Barbara Zawadzka