Zapowiedzi

---

„Tematem monografii jest problematyka sieci motywów przewodnich obecnych w nieukończonym dramacie Georga Büchnera Woyzeck i dramacie muzycznym Albana Berga Wozzeck. Choć wskazane teksty kultury poddawano już rozlicznym interpretacjom i istnieje dość obszerna literatura tematu, którą Autorka doskonale wyzyskała, podjęte zagadnienie nie zostało dotąd ani wyczerpująco, ani jednoznacznie zgłębione.  Szereg krytycznych uwag wobec funkcjonujących w literaturze tematu ustaleń oraz ukazanie rezonowania dramatu i opery w kolejnych dziełach, szczególnie słowno-muzycznych, uprawomocnia podjęcie tematu i pozwala potraktować podjęte badania za oczekiwane i potrzebne, szczególnie w kontekście współczesnych rozważań nad gatunkiem opery i teatrem operowym. […] Omówienie oddziaływania dramatu Büchnera i opery Berga na teksty kultury stanowi treść rozdziału IV Emanacja. Mimo że wskazane zostały typy dramatów odwołujących się do założeń Büchnera oraz zinterpretowane cztery dzieła z kręgu teatru muzycznego, w których odnaleźć można rezonans dzieła Büchnera-Berga, Autorka doskonale orientuje się, że ów wątek rezonuje w kulturze znacznie szerzej, co znalazło swoje odzwierciedlenie w uzupełniającym treść materiale ikonograficznym. Po lekturze książki przyznać należy, że jej Autorka jest pasjonatką i erudytką, wykwalifikowanym przewodnikiem pozwalającym czytelnikowi poznać meandry powstania, funkcjonowania i rezonowania istotnych tekstów kultury. Monografia poświęcona dramatowi Büchnera Woyzeck i operze Berga Wozzeck to bardzo ważne, drobiazgowe, wszechstronne studium.”

(z recenzji wydawniczej dr hab. Barbary Mielcarek-Krzyżanowskiej, prof. AMFN)

 

„Książka wpisuje się ważny nurt prac poświęconych interpretacji dzieł, stanowiących kamienie milowe współczesnej muzyki operowej. Zawiera ona cenną i oryginalną propozycję ujęcia utworu w świetle motywów przewodnich, obecnych zarówno w dramacie Büchnera, jak i w operze Berga. Ponadto zgłębia genezę Wozzecka, w sposób krytyczny przybliża konteksty interpretacyjne, obecne w literaturze, zwłaszcza niemieckojęzycznej, a także zarysowuje rezonans utworu w wielkich dziełach scenicznych XX w. […] Podstawową wartość książki stanowi z jednej strony dogłębność fenomenologicznej analizy i interpretacji warstwy motywów przewodnich dzieła, z drugiej – obecna w niej świadomość możliwości innych wielowarstwowych interpretacji dzieła, których zarysy daje autorka. Ważny jest w niej rys hermeneutyczny; dzieła Büchnera i Berga ujmowane są w nadrzędnej perspektywie semiotycznej i symbolicznej. Omówienie rezonansu dzieła w czterech wielkich operach (Szostakowicza, Brittena, Bairda i Pendereckiego), wskazuje na złożoność problemu – rezonans, jak dowodzi autorka, można badać zarówno w warstwie nawiązań czysto-muzycznych, jak i literackich, czy szerzej – symbolicznych. Książka może zatem stanowić zarówno kompendium wiedzy o Wozzecku, jak i inspirację do dalszych poszukiwań metodologiczno-interpretacyjnych.”

(z recenzji wydawniczej dr hab. Kingi Kiwały, AMKP)