Panel 1
10.00 Marek Chołoniewski (AM, ASP Kraków)
Sensoryka Sensorium Sensorics
10.30 Jarek Kordaczuk (Olsztyn)
W poszukiwaniu continuum / In search of continuum
11.00 Wojciech Błażejczyk (UMFC Warszawa)
Gestofon muzyka gestów / Gesturephone music of gestures
11.30 Rafał Zapała (AM Poznań)
Sensorium jako strategia muzykalizacji danych / Sensorium as a data musicization
12.00 Marcin Pietruszewski (University of Edinburgh)
New Pulsar Generator (nuPG)
12.30 Maria Olbrychtowicz (UP Kraków)
Site Specific Sound
13.00 Miłosz Łuczyński (Paris)
Sensorium bomby megabitowej / Sensorium of megabits bomb
13.30 Piotr Madej (ASP Kraków)
Sól ziemi – wirtualny litofon z perspektywy sensorium
Salt of the earth – virtual litophon from sensorium perspective
14.00 przerwa / break
Panel 2
15.00 Artur Lis (ASP Kraków)
Preten senso es sensorium
15.30 Maciej Walczak (AM Łódź)
Mikrotony, mikrorytmy, mikroimmersja, mikromyślenie …
Microtones, microrhythms, microimmersion, microthoughts …
16.00 Dominika Peszko (AM Kraków)
Fortepian jak urządzenie sensoryczne / Piano as a sensoric device
16.30 Bożena Boba-Dyga (Kraków)
Sensoryczny czyli dotykowodźwiękowy interreaktywny obrazoinstrument
Sensory or tactile-audible inter-reactive image-instrument
17.00 Anastasya Vorobiova (Kyev/Kraków)
VR social network = new stage
17.30 Robert Gogol (AM Poznań)
Eter – interactive sensorium interaktywne
18.00 Karol Nepelski (AM Kraków)
Mechanika zmysłów / Mechanics of senses
18.30 dyskusja / discussion
20.00 Koncert / Concert
Marcin Pietruszewski – modulator (mOPulWM)
Piotr Madej – Perpertual Broadcast
GrupLab – Plejrek 240
Wojciech Błażejczyk – Gestofonia
Konferencja jest kontynuacją organizowanych corocznie od października 2012 roku sesji naukowych SME.
Konferencja dotyczy zagadnień łączących muzykę ze sztukami wizualnymi ze szczególnym uwzględnieniem sztuki interaktywnej, zastosowania systemów i urządzeń sensorycznych, taktylności w wybranych zjawiskach sztuki biologicznej, deprywacji sensorycznej, sztuki sieciowej oraz multisensorycznej struktury nad i podrealności (VR, AR).
Konferencja 13.10.2020 obejmuje 2 panele wypełnione referatami oraz wieczorny koncert. Wszystkie wydarzenia będą transmitowane na stronie www.sme.amuz.krakow.pl
Udział w konferencji (także pytania po referatach i końcowa dyskusja) dostępny pod linkiem
https://us02web.zoom.us/j/8373
Meeting ID: 837 3312 4825
Link do transmisji:
https://www.youtube.com/watch?v=O8mGuxV9-9M
Program i przebieg poprzednich konferencji organizowanych przez SME dostępny jest na stronie
www.sme.amuz.krakow.pl (w zakładce Konferencje i Koncerty)
kontakt:
prof. dr hab. Marek Chołoniewski
koordynator konferencji
marek.choloniewski@amuz.krakow.pl
Sensoryka Sensorium Sensorics dotyczy zagadnień wewnętrznej struktury powiązań źródła i recepcji sygnału, formuł ich transmisji oraz historycznej ewolucji znaków sensorycznych.
Sensoryka Sensorium concerns the issues of the internal structure of connections between the source and signal reception, the formulas of their transmission and the historical evolution of sensory signs.
Jarek Kordaczuk (Olsztyn)
W poszukiwaniu continuum
Wojciech Błażejczyk (UMFC Warszawa)
Gestofon – muzyka gestów
Abstrakt
Gestofon to instrument elektroakustyczny, w którym wykonawca za pomocą gestów steruje oprogramowaniem odtwarzającym w różny sposób próbki dźwiękowe rozszerzonych technik wykonawczych nagranych na kilku wybranych instrumentach. Urządzeniem odpowiadającym za śledzenie gestów jest Leap Motion. Oprogramowanie przygotowane zostało w środowisku MAX 8, bazując na bibliotekach Leap Motion SDK v 2.1.5 oraz obiekcie zewnętrznym (external) leapmotion.mxo. Instrument powstał w ramach projektu naukowo-artystycznego „Samplofon”, realizowanego w Chopin University Electronic Music Studio we współpracy z Andrzejem Kopciem (Katedra Kompozycji) i Igorem Szymańskim (Wydział Reżyserii Dźwięku). Na potrzeby projektu nagrane zostały biblioteki próbek dźwiękowych, zawierające sample rozszerzonych technik wykonawczych, wykonane przez wybitnych instrumentalistów specjalizujących się w wykonawstwie muzyki nowej na następujących instrumentach: wiolonczela – Mikołaj Pałosz; klarnet basowy i kontrabasowy – Michał Górczyński; fortepian – Zygmunt Krauze; kwintet smyczkowy – Hashtag Ensemble. Próbki dźwiękowe są odtwarzane w sposób linearny, za pomocą granulatora, z użyciem granularnej linii opóźniającej, z rozciąganiem w czasie (scrub).
Gestofon jest próbą realizacji idei silnego skorelowania bodźców słuchowych ze wzrokowymi, niezwykle ważnego dla percepcji muzyki wykonywanej na żywo, a często niemal nieobecnego w muzyce komputerowej. Instrument pozwala wykonawcy sterować wybranymi parametrami dźwięku za pomocą zmian położenia obu dłoni w przestrzeni trójwymiarowej, zmian prędkości ruchu dłoni, gestu zaciśnięcia pięści, obrotu dłoni. Mapowanie gestów zostało zaprogramowane w taki sposób, aby wpływ gestów na dźwięk był intuicyjny, bezpośredni, czytelny dla publiczności oraz zapewniał dużą ekspresję wykonawczą. Na Gestofon skomponowane zostały 2 utwory: Gestofonia (Wojciech Błażejczyk), 2045 (Andrzej Kopeć).
Rafał Zapała (AM Poznań) – Sensorium jako muzykalizacja danych
Instalacja Sensorium jest instrumentem muzycznym zaprojektowanym tak by reagować na afektywne zmiany w ciele zwiedzającego – nieoczywiste połączenia parametrów: pulsu, oddechu, napięcia elektrycznego skóry czy częstotliwości fal mózgowych.
“Przemapowanie” strumienia cyfrowych danych jest naturalne w wypadku muzyki elektronicznej. Dane są kompatybilne z syntezatorem, niezależnie czy jest to najprostszy oscylator czy skomplikowany patch w środowisku programistycznym. Wyzwaniem jest tu użycie instrumentów akustycznych lub elektronicznych analogowych. Wyzwaniem jest tu komponowanie partytury. Z natury rzeczy musi mieć ona strukturę rizomatyczną – uwzględniać ewolucję parametrów w wielu kierunkach i ich wpływ na siebie. Musi być partyturą, której struktura formalna “napędzana” jest biologicznymi informacjami z ciała zwiedzającego. Wyłania się z tego idea muzyki komponowanej (nie-generatywnej), interaktywnej o nie-linearej strukturze “napędzanej” danymi.
Marcin Pietruszewski (The University of Edinburgh) Program New Pulsar Generator (nuPG)
PRESENTATION TITLE:
The New Pulsar Generator (nuPG) program – an overview of
functions and applications in compositional practice KEYWORDS: p ulsar synthesis ; l ive-coding ; a lgorithmic composition;
ABSTRACT
The New Pulsar Generator (nuPG) is a computer program for sound designed and programmed in synthesis and composition SuperCollider 3 programming language by the author . The program instrumentalizes and extends the technique of pulsar synthesis as introduced by Curtis Roads in his seminal work. Microsound . The focus of the proposed presentation is to discuss fundamental objects of the program, its graphic user interface and underlying sound/theoretical model. Of particular interest will be an introduction of the conversational programming (live-coding) extension to the program which allows it to function beyond its capacity as a digital instrument and integrate formal methods of algorithmic
composition. The presentation will include a short demonstration of the application of the algorithmic method of sieves-as introduced by Iannis Xenakis3 – to generate control structures for the nuPG program.
1 https://www.marcinpietruszewski.com/the-new-pulsar-generator and https://www.curtisroads.net/software/
2 Roads, C. [2004]. M icrosound , MIT press.
3 See Xenakis, I. and Rahn, J. [1990]. S ieves , Perspectives of New Music pp. 58–78. And Chapters 11 and 12 of Xenakis, I. [1992]. Formalized music: thought and mathematics in composition , number 6, Pendragon Press.
2 Marcin Pietruszewski
studio@marcinpietruszewski.com
www.marcinpietruszewski.com
PRESENTATION TITLE:
The New Pulsar Generator (nuPG) program – an overview of functions and applications in compositional practice KEYWORDS: p ulsar synthesis ; l ive-coding ; a lgorithmic composition;
ABSTRACT
The New Pulsar Generator (nuPG) is a computer program for sound synthesis and composition designed and programmed in SuperCollider 3 programming language by the author . The program instrumentalizes and extends the technique of pulsar synthesis as introduced by Curtis Roads in his seminal work.
Maria Olbrychtowicz (UP Kraków)
Site Specific Sound
słowa klucze: sztuka Site Specific/ Take Away Shows/ Obiekt Dźwiękowy/ Muzak, muzyka mebel/ Katarzyna Kobro – architektonizacja rzeźby, sonifikacja rzeźby/ Rosołowicz, Xenakis, Zygmunt Krauze (unizm)-> Strzemiński, Hansen (forma otwarta), J. Phalasmaa (architektura- czasowniki), R.Serra (rzeźba, czasowniki). , fenomenologia (to co widzisz, jest tym co widzisz- to co słyszysz jest tym co słyszysz) “Site Specific Sound’ to termin, który chcę wprowadzić na stałe do języka sztuki. Odnosi się do zjawisk dźwiękowych w kontekście danej przestrzeni. Jest to jednocześnie kategoria, która definiuje działania artystów, którzy świadomie wykorzystują przestrzeń by zbudować znaczenie dzieła dźwiękowego. Termin ten funkcjonuje w artykułach dotyczących sztuki dźwięku, jednak w głównej mierze skupia się na opisie instalacji artystycznych. Ja natomiast chcę ukazać problem w szerszym kontekście poprzez analizę istniejących już dzieł sztuki ,dokonanie syntezy bazując na teoriach z zakresu sztuki dźwięku i architektury, Tytuł mojego projektu wywodzi się z założeń sztuki site specific, oraz sztuki kontekstualnej. Wspólnym postulatem dla tych dziedzin jest uznanie kontekstu jako podstawowego narzędzia, które
buduje znaczenie pracy artystycznej . Pierwszy nurt stawia za priorytet dialog z przestrzenią. Natomiast sztuka kontekstualna, (pojęcie sformułowane przez Jana Świdzińskiego), stawia pytanie o znaczenie dzieła w kontekście kulturowym, historycznym czy geograficznym podkreślając przy tym dynamikę oraz wielość zmiennych, które wpływają na jego interpretację.
Celem mojej rozprawy doktorskiej jest wypracowanie własnego, oryginalnego języka artystycznego. Główną oś moich badań stanowi hipoteza, która odnosi się do komponowania dzieła dźwiękowego/ muzycznego w kontekście czasu i przestrzeni. Zakładam, że przestrzeń jest dodatkową wartością estetyczną dla kompozycji dźwiękowej/ muzycznej. Oznacza to, że walory akustyczne danego obiektu lub krajobrazu stanowią narzędzie, które na równi z innymi metodami -zarówno
kompozytorskimi jak i tymi, które służą organizacji przestrzeni – nadają dziełu określoną jakość. Tak więc artysta, tworząc strukturę dźwiękową, bierze pod uwagę nie tylko jej wymiar czasowy lecz również przestrzenny. Jedną z inspiracji , która nakłoniła mnie do refleksji na temat dzieła i jego relacji z otoczeniem jest tekst Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego “Kompozycja przestrzeni”. Obliczenia rytmu czasoprzestrzennego”. Para artystów rozważa w nim bryłę w relacji do otaczającej przestrzeni. Tradycyjna rzeźba stanowi zamkniętą kompozycję, która w żaden sposób nie nawiązuje dialogu z otoczeniem. Słowem- stanowi sama o sobie. Strzemiński i Kobro głoszą tezę, że każda twórcza interwencja w przestrzeń powinna zawierać refleksję na temat stosunku przestrzeni zawartej w rzeźbie (obiekcie, instalacji) do przestrzeni znajdującej się poza rzeźbą. Chcę rozwinąć ten wątek, wzbogacając go o element dźwięku. “Rzeźba dźwiękowa” jest powszechnie znanym terminem, który czasami błędnie stosuje się przemiennie z określeniem “instalacja dźwiękowa”. Zazwyczaj odnosi się do jednego obiektu, który ingeruje w audiosferę. Ja natomiast, w swojej pracy badawczej stosuję termin “rzeźba dźwiękowa” w kontekście architektury. Zakładam, że każdy budynek lub fragment architektury krajobrazu może być rzeźbą dźwiękową. Wszystkie formy, które absorbują lub odbijają falę dźwiękową są narzędziami kształtującymi materię audialną. Rytm, przestrzeń, czas i ruch to podstawowe słowa- klucze, które nadają kierunek moim badaniom. Jak już wcześniej wspomniałam, Katarzyna Kobro, to jedna z teoretyczek, do których będę odwoływać się w mojej pracy. Poniżej zamieszczam cytat, z tekstu “Kompozycja przestrzeni”. Obliczenia rytmu czasoprzestrzennego” który stał się przyczynkiem moich poszukiwań twórczych.
“Rytm, jako zjawisko czasoprzestrzenne jest wynikiem następstwa zjawiających się w czasie jedno po drugim zjawisk przestrzennych. Kolejność ta jest skutkiem ruchu naszego dokoła rzeźby; skutkiem tego ruchu widzimy coraz inne i nowe kształty, przedtem ukryte, i to następstwo ujmujemy, jako rytm. Rytm jest uporządkowaną kolejnością zjawisk plastycznych, odbywającą się w czasie.“ Bazując na tekstach Kobro, Strzemińskiego, Juhani Pallasmy (fińskiego architekta) oraz własnych doświadczeń empirycznych, przygotowałam zestaw założeń, które stanowią podstawową bazę dla moich badań.
– Najgłębsze doświadczenie architektoniczne wyrażane jest w czasownikach
– Podstawową funkcją czasu jest ruch
– Sztuka dźwiękowa jest najbardziej uczasowioną ze wszystkich sztuk
– Energia kolejno następujących po sobie kształtów w przestrzeni wytwarza rytm czaso-przestrzenny
W badaniach, które prowadzę szczególnie interesuje mnie sensualne i fizyczne obcowanie z dźwiękiem i architekturą w przestrzeni rozumianej, jako materialna i namacalna. Uważam to zagadnienie, jako jedną z wielu odpowiedzi na pytanie czym jest “Site Specific Sound”. Jednakowoż, pojęcie ‘przestrzeni’, które jest bardzo szerokie odnosi się do działań na wielu płaszczyznach – może to być przestrzeń symboliczna, publiczna, wirtualna itp. W przypadku przestrzeni wirtualnej, “Site Specific Sound” oraz pojęcie “Rzeźby dźwiękowej” odnosi się do kreacji sytuacji dźwiękowej i architektonicznej w świecie wirtualnym ( np. acous^c vessel “odyssey”) Jeśli chodzi o przestrzeń publiczną, warto wspomnieć o działaniach Katarzyny Krakowiak. “Free Radio Jaffa”, które miały wymiar polityczny. Chciałabym omówić jeszcze kilka przykładów, które umieściłam jako słowa- klucze na początku skrótu referatu.
Miłosz Łuczyński (Paryż)
Sensorium bomby megabitowej
W 1999 przeczytałem tekst „Mój pogląd na świat” w zbiorze „Bomba megabitowa” Stanisława Lema. Przez następną dekadę większość tytułów moich prac, projektów i działań zawierała w sobie słowo SENSORIUM …
Piotr Madej (ASP Kraków)
Sól ziemi; Wirtualny litofon z perspektywy sensorium
• czas historyczny kontra obserwacje fizyczne
• kopalnia fizyczna > kopalnia wirtualna
• konwencja poruszania po świecie wirtualnym
• z przestrzeni wirtualnej z powrotem do fizycznej
• wirtualna kopalnia jako specyficzna forma litofonu
• uniwersalny mikrokontroler: Arduino pro micro
• mikro obraz procesu krystalizacji
• sonifikacja pomiaru warunków fizycznych
• ogniwo Volty
• połączone moduły instrumentu
Czas prezentacji: 15 – 20 min.
Artur Lis (ASP Kraków)
Preten senso es sensorium
Maciej Walczak (AM Łódź)
Mikrotony, mikrorytmy, mikroimmersja, mikromyślenie …
Dominika Peszko (AM Kraków)
Fortepian jako urządzenie sensoryczne
Doświadczenie sensoryczne gry na fortepianie. Fortepian akustyczny vs. cyfrowy. Praca z kontrolerem MIDI. Moja praktyka gry na instrumentach akustycznych i cyfrowych, w słuchawkach, w słuchawkach z metronomem, w stoperach, na fortepianie akustycznym z nagłośnieniem, na fortepianie cyfrowym z nagłośnieniem wbudowanym w instrument i nagłośnieniem zewnętrznym, z odsłuchem i bez odsłuchu. Multisensoryczność i deprywacja sensoryczna w codziennej pracy pianisty. Doznania sensoryczne gry na fortepianie z muzyką elektroakustyczną i gry na fortepianie stanowiącym element projektu intermedialnego.
Bożena Boba-Dyga (Kraków)
Sensoryczny czyli dotykowodźwiękowy interreaktywny obrazoinstrument
Anastasya Vorobiova (Kiev/Kraków)
VR social network = New stage
I am as an avatar from virtual space can give a tour through the virtual space of the social network VRC. The talk about creative tools available there for artists, performers, actors. What is possible and how to use VRH for performance purpose.
Time: to 20 minutes.
Language: English-Polish
Robert Gogol (AM Poznań)
Eter – interactive sensorium
Interactive sensorium – body sounds mixed with field recordings captured by feet mounted coils, gathering aether electromegnetic induction sound propagation. Artistic Installation made as part of classes at the Adam Mickiewicz University in Poznań. EWA BOJANEK – principle artist, main concept, feet coils and throat sensor. Robert Gogol aka Elektro Akustyk – technical assistance, constructing low inductance amplifiers and mixing sound propagation Kołorking Muzyczny, Poznań JUN 2020
Karol Nepelski
Mechanika zmysłów / Mechanics of senses