Arkadiusz Bialic, Łukasz Syrnicki, Łukasz Borowicz, Zbigniew Pilch


Czterej pedagodzy AMKP:

  • dr hab. Arkadiusz Bialic, prof. AMKP, pedagog Katedry Organów,
  • mgr Łukasz Syrnicki, pedagog Katedry Skrzypiec i Altówki,
  • dr hab. Łukasz Borowicz, prof. AMKP, pedagog Katedry Dyrygentury,
  • dr hab. Zbigniew Pilch, prof. AMKP, kierownik Katedry Muzyki Dawnej

brali udział w tworzeniu albumów wyróżnionych nagrodą Fryderyki 2023 Muzyka Poważna.

W kategorii Album Roku Muzyka Kameralna – Duety – nagrodę otrzymały wydawnictwa z kompozycjami Andrzeja Krzanowskiego – Reliefs z udziałem Arkadiusza Bialica, Macieja Frąckiewicza, Joanny Freszel, Leszka Lorenta, Marcina Zdunika i Lutosławski Quartet,

Za Album Roku Muzyka Kameralna – Większe Składy – nagrodę otrzymało wydawnictwo Mieczysław Wajnberg – String Quartets Nos. 5 & 6 w wykonaniu Kwartetu Śląskiego, w którego składzie jest Łukasz Syrnicki,

W kategorii Muzyka Koncertująca wyróżniono wydawnictwo Felix Nowowiejski: Piano Concerto, Cello Concerto w wykonaniu Jacka Kortusa, Bartosza Koziaka i Orkiestry Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją Łukasza Borowicza.

W kategorii Album Roku – Muzyka Dawna wyróżniono wydawnictwo Marcina Józefa Żebrowskiego Vesperae in Visitatione Beatae Mariae Virginis, gdzie na skrzypcach grał Zbigniew Pilch.

Serdecznie gratulujemy!

 


fot. archiwum artysty

Arkadiusz Bialic – organista, pedagog, animator życia muzycznego, pierwszy polski laureat Grand Prix de Chartres – jednego z najbardziej prestiżowych konkursów organowych w Europie.

Studiował w Akademii Muzycznej w Krakowie, którą w 2000 roku ukończył z wyróżnieniem, w klasie organów prof. Józefa Serafina. W tym czasie uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich, zdobywając cenne doświadczenie w zakresie wykonawstwa historycznego oraz symfonicznej muzyki organowej, m.in. pod kierunkiem Marie-Clair  Alain, Guy Boveta, Oliviera Latry, Jona Laukvika, Ludgera Lohmana, Daniela Rotha, Haralda Vogela.

Studia podyplomowe w Hochschule für Musik we Freiburgu otworzyły przed nim szeroki horyzont współczesnej muzyki organowej. To właśnie dzięki współpracy z prof. Zsigmondem Száthmary – światowej sławy organistą i kompozytorem, a jednocześnie uczniem i przyjacielem György Ligetiego i Karlheinza Stockhausena – w jego repertuarze na stałe zagościła muzyka współczesna.

Kolejnym etapem były studia solistyczne w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie nad Menem, pod kierunkiem wybitnego kompozytora i organisty tytularnego paryskiej bazyliki Sant Sulpice, kontynuatora wielkiej tradycji Charlesa Marie Widora oraz Macela Dupré – prof. Daniela Rotha. W czasie tych studiów, które ukończył dyplomem Konzertexamen-Orgel w 2003 roku, był stypendystą fundacji niemieckich: Deutscher Akademischer Austauschdienst (DAAD) oraz Alfred-Toepfer Stifftung.

Arkadiusz Bialic jest zdobywcą wielu prestiżowych wyróżnień na międzynarodowych konkursach organowych, w tym III. nagrody na Schweizer Orgelwettbewerb w 1998 roku oraz II. nagrody na Międzynarodowym Konkursie Organowym im. Jana Pieterszoona Sweelincka w Gdańsku w 2000 roku. Dwa lata później, jako pierwszy Polak w historii, został laureatem Międzynarodowego Konkursu Organowego Grand Prix de Chartres we Francji (II nagroda), co otworzyło przed nim drogę do międzynarodowej kariery solowej.

W ramach działalności koncertowej występował na wielu renomowanych festiwalach w Hiszpanii, Francji, Niemczech, Rosji, Słowacji, Szwajcarii Ukrainie i Włoszech oraz na większości znaczących festiwali organowych w Polsce. Koncertował z towarzyszeniem wielu orkiestr i chórów, w tym Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestr Filharmonii Krakowskiej, Łódzkiej, Ostrawskiej oraz Orkiestry Akademii Beethovenowskiej. W swoim dorobku ma także szereg prawykonań utworów współczesnych, takich jak Wziemięwzięcie na orkiestrę symfoniczną i organy Wojciecha Widłaka, które wykonał z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Narodowej podczas koncertu inaugurującego 51. Międzynarodowy Festiwal Warszawka Jesień w 2008 roku. Jest także autorem licznych nagrań dla polskiego i słowackiego radia oraz nagrań płytowych.

Arkadiusz Bialic jest adiunktem na Akademii Muzycznej w Krakowie, prezesem Fundacji Ars Organi im. Bronisława Rutkowskiego, rzeczoznawcą organowym a  także dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Dni Muzyki Organowej w Krakowie oraz jednego z wiodących festiwali muzyki dawnej w Polsce – Kromer Biecz Festival.

 

fot. Łukasz Zioła

Łukasz Syrnicki – altowiolista, kameralista, pedagog.

Ukończył Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Zygmunta Jochemczyka. Brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Amadeus Quartet, Juilliard Quartet, Alban Berg Quartet, Smetana Quartet oraz prof. Kurta Levina.

W latach 1982-86 był muzykiem WOSPRiTV w Katowicach a w 1986-88 Polskiej Orkiestry Kameralnej i Sinfonia Varsovia. Od 1985 roku jest członkiem słynnego Kwartetu Śląskiego z którym nagrał ok. 60 płyt m.in. dla: NAXOS, CHANDOS, EMI POLAND, OLIMPIA, THESIS, ACCORD, POLSKIE NAGRANIA, POLSKIE RADIO KATOWICE, ECM.

Wspólnie z pozostałymi muzykami Kwartetu Śląskiego jest zdobywcą: Gramophone Classical Music Awards oraz 7 Nagród Muzycznych „Fryderyk” i in. Jako kameralista występował w tak renomowanych salach jak Concertgebouw w Amsterdamie, Konzerthaus w Wiedniu, De Singel w Antwerpii, Schauspielhaus w Berlinie, Tivoli w Kopenhadze, Salle Pleyel w Paryżu, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Jordan Hall w Bostonie, Hoam Art Hall w Seulu czy Bellas Artes w Mexico City.

Prowadził kursy muzyczne w Kumo (Finlandia), Zadarze (Chorwacja), Łańcucie, AMFN w Bydgoszczy oraz warsztaty w AM w Katowicach i AMKP w Krakowie. Był jurorem konkursów w Hradec, Łodzi, Bydgoszczy, Katowicach oraz przesłuchań makroregionalnych.

Ważną działalnością Łukasza Syrnickiego jest pedagogika. Uczniowie jego klasy altówki oraz zespołów kameralnych byli laureatami blisko 60 konkursów międzynarodowych, ogólnopolskich i przesłuchań.

 

fot. Katarzyna Zalewska

Łukasz Borowicz – dyrygent-szef Orkiestry Filharmonii Poznańskiej i dyrektor muzyczny Filharmonii Poznańskiej (od sezonu 2021/2022), I dyrygent gościnny Filharmonii Krakowskiej (od sezonu 2021/2022). Urodził się w 1977 roku w Warszawie. Studiował w klasie Bogusława Madeya w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, tam też uzyskał tytuł doktora w dziedzinie dyrygentury pod kierunkiem Antoniego Wita. W latach 2007-2015 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej, a w latach 2006-2021 był I dyrygentem gościnnym Orkiestry Filharmonii Poznańskiej.

W 2008 roku został wyróżniony Paszportem Polityki, w 2011 roku – nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej, w 2013 – Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida, a w 2014 roku – nagrodą Tansman za wybitną indywidualność muzyczną.

Jako dyrygent operowy zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie Don Giovannim Wolfganga Amadeusa Mozarta, a od tego czasu poprowadził tam ponad 180 przedstawień operowych i baletowych, w tym m.in. także premiery Orfeusza i Eurydyki Christopha Willibalda Glucka, Święta wiosny Igora Strawińskiego, Snu nocy letniej Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego i György Ligetiego, Romea i Julii Siergieja Prokofiewa oraz Baletów Polskich. Dyrygował również premierami: Don Giovanniego Wolfganga Amadeusa Mozarta, Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego, Halki Stanisława Moniuszki i Króla Rogera Karola Szymanowskiego w Operze Krakowskiej, Czarodziejskiego fletu Wolfganga Amadeusa Mozarta, Rusałki Antonína Dvořáka, Zamku Sinobrodego Béli Bartóka oraz Dydony i Eneasza Henry’ego Purcella w Teatrze Wielkim w Łodzi, Króla Rogera Karola Szymanowskiego w Operze ABAO w Bilbao, Don Giovanniego Wolfganga Amadeusa Mozarta w Polskiej Operze Królewskiej. Podczas koncertów odbywających się w ramach kolejnych edycji Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena zaprezentował i nagrał 13 zapomnianych oper. Prowadził także koncerty na festiwalach w Pesaro (recital Ewy Podleś) oraz w Szlezwiku-Holsztynie (Halka Stanisława Moniuszki z Orkiestrą NDR Radiophilharmonie). W październiku 2018 roku poprowadził spektakl Hugenoci Giacomo Meyerbeera w Opéra Bastille, stając się pierwszym polskim dyrygentem w historii Opery Paryskiej. W grudniu 2019 roku poprowadził premierę Halki Stanisława Moniuszki w Theater and der Wien, w reżyserii Mariusza Trelińskiego i z udziałem Piotra Beczały (polska premiera tej inscenizacji pod jego batutą odbyła się Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, w lutym 2020 roku).

Łukasz Borowicz dyrygował wieloma orkiestrami, w tym m in.: Royal Philharmonic Orchestra, Konzerthausorchester Berlin, NDR Radiophilharmonie, MDR Sinfonieorchester Leipzig, SWR Sinfonieorchester Stuttgart, Düsseldorfer Symphoniker, Hamburger Symphoniker, Lucerne Symphony Orchestra i większością polskich orkiestr symfonicznych.

W latach 2015-2021 dyrygował m. in. London Philharmonic Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra, RIAS Kammerchor oraz Akademie für Alte Musik, Deutsche Symphonie-Orchester Berlin, Bamberger Symphoniker, Gürzenich Köln, Deutsche Staatsphilharmonie Rheinland-Pfalz, Orquestra Titular del Teatro Real (Madrid), Orchestre Symphonique et Lyrique de Nancy, Orchestre National des Pays de Loire, Orchestre National de Lille, Orkiestrą Filharmonii Narodowej Węgier, Praską Orkiestrą Symfoniczną FOK, Janáček Philhamonic Orchestra (Ostrava), Orchestra Classica Santa Cecilia Madrid, Orchestra della Svizzera Italiana, Trondheim Symphony Orchestra, Los Angeles Philharmonic New Music Group, Queensland Symphony Orchestra, Luxembourg Philharmonic Orchestra.

Dyskografia Łukasza Borowicza liczy ponad sto albumów. Dla wytwórni Chandos nagrał wszystkie koncerty skrzypcowe Grażyny Bacewicz (solistka Joanna Kurkowicz). Komplet dzieł symfonicznych Andrzeja Panufnika z Polską Orkiestrą Radiową oraz Konzerthausorchester Berlin pod jego batutą nagrany dla wytwórni cpo został uhonorowany Special Achievement Award ICMA 2015. Płyta Piotra Beczały Heart’s Delight nagrana z Royal Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Łukasza Borowicza dla wytwórni Deutsche Grammophon uzyskała w Polsce status Złotej Płyty. Płyta Quo Vadis Feliksa Nowowiejskiego nagrana z Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej dla wytwórni cpo została nagrodzona nagrodą ICMA 2018 w kategorii Choral Music. Płyta z polską muzyką fortepianową (Paderewski, Stojowski) nagrana w z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus oraz solistą Jonathanem Plowrightem została wyróżniona Concerto Choice magazynu BBC Music. Nagrania Łukasza Borowicza zostały czterokrotnie wyróżnione nagrodą Diapason d’Or.

W sezonie 2021/22 artysta zadebiutował z zespołami takimi jak: Chœur de l’Opéra national du Rhin, Orchestre symphonique de Mulhouse, Brandenburger Symphoniker oraz powrócił do zespołów takich jak: Praska Orkiestra Symfoniczna FOK, L’Opéra Orchestre national Montpellier Occitanie, Prague Philharmonia, Teatr Wielki – Opera Narodowa, Opera Wrocławska, NOSPR, Filharmonia Krakowska, Filharmonia Łódzka, Filharmonia Bałtycka.

 

fot. Łukasz Rajchert

Jeden z najwybitniejszych skrzypków barokowych, artysta o bardzo szerokich zainteresowaniach, które obejmują muzykę instrumentalną od XVI do XXI w., ze szczególnym uwzględnieniem wirtuozowskiej literatury skrzypcowej. Gra na skrzypcach barokowych i współczesnych, altówce i violi d’amore. Koncertuje jako solista, kameralista i dyrygent.
Ukończył Wydział Instrumentalny Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie jego mistrzem był Zbigniew Szlezer. Jednocześnie specjalizował się w grze na skrzypcach barokowych pod kierunkiem Zygmunta Kaczmarskiego.
Koncertuje w całej Europie i na świecie z takimi znakomitymi zespołami, jak fiński Baroque Ensemble Battalia, duński Concerto Copenhagen, hiszpański Al Ayre Español, czeska Musica Florea czy belgijskie Collegium Vocale Gent. W Polsce współpracował z prawie wszystkimi zespołami muzyki dawnej. Przez szereg lat był członkiem Sinfonietty Cracovii i od początku działalności Wrocławskiej Orkiestry Barokowej pełni funkcję jej koncertmistrza.
Jako muzyk solista współpracuje z Warszawską Operą Kameralną oraz Warsaw Camerata. W roli dyrygenta występuje m.in. z NFM Filharmonią Wrocławską, Elbląską Orkiestrą Kameralną, Radomską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Dolnośląskiej czy Gdyńską Orkiestrą Kameralną Sinfonia Nordica.
Zbigniew Pilch ma bogaty dorobek fonograficzny. W marcu 2017 r. ukazała się jego solowa płyta pt. Oświecony wirtuoz (CD Accord). Artysta nagrał także wirtuozowskie Koncerty skrzypcowe Feliksa Janiewicza wraz z Musicae Antiquae Collegium Varsoviense pod dyrekcją Kaia Bumanna (2007). W 2009 r. ukazały się Symfonie nr 103 i 104 Haydna w wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Wrocławskiej (obecnie NFM Filharmonia Wrocławska) pod dyrekcją Zbigniewa Pilcha. Artysta wziął także udział w licznych, uhonorowanych wieloma nagrodami nagraniach (m.in. International Classical Music Award 2019 dla albumu 17th-Century Sacred Music in Wrocław, Fryderyk 2011 dla płyty Koželuh, Rejcha, Vořišek – Symphonies, a także Fryderyki 2019 dla CD Mielczewski II, krążka z Widmami Stanisława Moniuszki oraz płyty zawierającej  Stabat Mater Giovanniego Battisty Pergolesiego i Luctus Mariae Pawła Łukaszewskiego).
Zbigniew Pilch w 2019 r. uzyskał stopień doktora habilitowa­nego. Wykłada w akademiach muzycznych we Wrocławiu i w Krakowie, gdzie prowadzi klasy skrzypiec barokowych i altówki barokowej, oraz podczas kursów mistrzowskich w ramach Festiwalu Varmia Musica w Lidzbarku Warmińskim. Od roku akademickiego 2020/2021 piastuje funkcję Kierownika Katedry Muzyki Dawnej w Akademii Muzycznej w Krakowie.