prof. dr hab. Leszek Polony
Urodzony 31 stycznia 1946 w Krakowie, muzykolog , krytyk muzyczny, wydawca; w 1970 ukończył studia z teorii muzyki w krakowskiej PWSM (obecnie Akademia Muzyczna); następnie pracownik naukowy tej uczelni. W 1981 otrzymał stopień doktora w Akademii Muzycznej w Warszawie na podstawie pracy Program literacki, ekspresja i symbol w muzyce Mieczysława Karłowicza. Habilitował się w 1991 w Instytucie Sztuki PAN na podstawie pracy Polski kształt sporu o istotę muzyki. W 1991-93 prorektor Akademii Muzycznej w Krakowie; od 1993 profesor tej uczelni; 1995-2013 kierownik Katedry Teorii Muzyki i Kształcenia Słuchu; w 2004 otrzymał tytuł profesora. Ponadto w 1970-81 redaktor działu kulturalnego i oświatowego ”Gazety Krakowskiej”; 1991-2001 (z przerwą 1994-95) redaktor naczelny Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, od 1995 także dyrektor, po przekształceniu Wydawnictwa w spółkę prezes i redaktor naczelny. W latach 1981-2016 kierował jako redaktor naukowy pracami nad wydaniem źródłowo-krytycznym Dzieł Mieczysława Karłowicza. Członek ZKP (1983-85, 1987-88 członek Zarządu Głównego) i Polskiej Izby Książki (1998-2001 przewodniczący Oddziału Regionalnego w Krakowie).
Publikował w prasie krajowej (m.in. w „Życiu Literackim” ,”Ruchu Muzycznym”, „Muzyce”, ”Tygodniku Powszechnym”, ”Wiadomościach Kulturalnych”, ”Przeglądzie”, „Krakowie”). Jest autorem ponad 80 artykułów i rozpraw muzycznych oraz 7 książek, m.in. W kręgu muzycznej wyobraźni (1980), Poetyka muzyczna Mieczysława Karłowicza (1986), Polski kształt sporu o istotę muzyki(1991), Hermeneutyka i muzyka (2003), Kilar. Żywioł i modlitwa (2005), Symbol i muzyka (2011).
Dorobek ów obejmuje następujące obszary tematyczne: 1.filozofia muzyki i historia myśli muzyczno-estetycznej, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu fenomenologii i hermeneutyki muzycznej, 2.muzyka epoki romantyzmu i modernizmu, 3.muzyka polska XX wieku, 4.problematyka interpretacji wykonawczej dzieła muzycznego.